• Knappe teamprestatie met verzorgd voetbal leidt tot monsterscore

    De competitie begon vandaag, en helaas misten we veel sterkhouders. Mats, Olaf, Hugo, Tijmen, Maurits ontbraken, en Lars A. mocht slechts 2 keer 25 minuten spelen. Dus met wat hulp van bevriende elftallen konden we 11 spelers op de been brengen, met Lars A. als wissel erbij. Dickie, Siem en Luuk kwamen ons versterken.

    Dat zorgde voor wat hoofdbrekens. Hoe passen we de kwaliteiten van deze invallers in ons systeem met snelle buitenspelers en hoog druk op de helft van de tegenstander?

    We gooiden het over een iets andere boeg. We hadden al wat getraind op zonedekking, en konden een paar lessen daarvan gebruiken in het dichter op de eigen goal verdedigen. Daarmee creërden we ruimte voor drie snelle aanvallers achter de verdediging van de tegenstander, we gingen voor de snelle uitbraak zonder voorzet maar gewoon direct afmaken.

    De eerste helft was billenknijpen. De tegenstander zette ons flink onder druk, en we kwamen er maar twee of drie keer echt doorheen. Die keren was het wel meteen gevaarlijk, een teken dat deze aanpak kon gaan werken. Tegelijkertijd zat het achterin goed dicht, dus tot veel schoten op ons doel leidde de druk van de tegenstander niet.

    Vlak voor rust kreeg Daan een afvallende bal voor zijn voeten, en haalde hij verwoestend uit vanaf randje zestien. De keeper kreeg de handen er nog tegenaan, maar kon niet meer doen dan de bal tegen het dak van zijn eigen doel duwen. 1-0!

    De tegenstander gaf het niet op, en het was prettig dat Bossie de hele wedstrijd zo scherp was. Zo konden we de 1-0 richting de rust slepen.

    Tijdens de rust weer even de puntjes op de tactische i gezet. De mannen gingen in de honger naar meer goals steeds hoger staan, waardoor wij zelf achterin kwetsbaarder werden, omdat we daar snelheid misten. Bovendien waren we onszelf aan het uitputten. De boodschap was dus helder, blijf dichter op de eigen goal spelen, de kansen komen als we snel schakelen naar diepgang.

    Met hernieuwde energie en focus op het teamspel gingen de mannen de wei weer in. De tegenstander bleef intussen de druk opvoeren, waardoor er inderdaad steeds meer ruimte kwam. En opeens begonnen we die te benutten. Siem prikte na een snelle uitbraak de 2-0 binnen, en 10 minuten later ook de 3-0. Vlak daarna sloeg Tim toe, weer een snelle uitbraak. 4-0. Daarna soleerde Siem naar 5-0 en met wéér een uitbraak bracht Tim de stand op 6-0.

    De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de tegenstander na de 3-0 het geloof begon te verliezen, toen werd het wat makkelijker voetballen. Er waren er nog wel een paar bij hen die voor de eretreffer wilden gaan, maar met een supersolide verdediging en een excellerende doelman ging dat vandaag niet gebeuren.

    Bossie keepte de wedstrijd van zijn leven, en hield zijn doel schoon met fraaie reddingen, snel en ver uitkomen en goede spelhervattingen. Lars A. liet ons weer even zien hoe erg we hem gemist hebben. Een foutloos en sterk opbouwend optreden op rechtsachter. Centrale as Yannick en Daan laten zien waarom ze daar staan. Ze kwamen vaak voor hun man, liepen gaten dicht en hadden het dik voor elkaar. Quy was een plaag voor zijn directe tegenstander, en haalde de angel aan hun linkerkant eruit. Timo was balvast en veroverde veel. Zijn handelingssnelheid is toegenomen, wat een pitbull is dat! Cris en Tim hadden allebei de snelheid om hun directe tegenstanders eruit te lopen, en met slimme balletjes op de meekomende Siem of andere aanvallers hadden ze een grote bijdrage aan de overwinning van vandaag. Strateeg Mees liet weer zien waarom hij de meester van de steekpass is. Wat een inzicht!

    Dank aan Luuk, Dickiei en Siem. Zij pasten vandaag naadloos in het systeem, het was weer genieten geblazen voor de vele supporters vandaag. En met deze uitslag konden we na het openingsweekend wel eens bovenaan staan. Zei iemand daar “platte kar”?